بررسی تطبیقی دفاع دام گستری در حقوق ایران وانگلیس

چکیده : در برخی از جرایم، کشف جرم بنا به دلایل مختلف کار سخت وپیچیده ای است، به گونه ای که مامورین برای کشف این جرایم گاهی اوقات متوسل به عملیات محیلانه می شوند این عملیات به دو صورت قابل انجام است :صورت اول مانند شنود مخفیانه مکالمات تلفنی فرد مورد نظر که با مداخلات منفعلانه پلیس انجام می شود . صورت دوم مانند تحریک و ترغیب فرد مورد نظر به انجام معامله صوری موادمخدربا پلیس که با مداخلات فاعلی صورت می گیرد .که این نقش فاعلی مامور پلیس گاهی سبب درگیرشدن شهروندان غیر مستعددر رفتار مجرمانه شده و به دیگرسخن موجب تحقق دام گستری می شوند. دام گستری به معنای توسل مقامات قضایی به تحریک، فریب، دسیسه، نیرنگ و حیله در وقوع یا اثبات جرم است؛ بدین ترتیب که مقامات قضایی مبادرت به ترسیم طرح ونقشه جرم برای تشخیص مظنون به ارتکاب جرم می کنند و با تحریک و اغفال، وی را به سوی ارتکاب جرم سوق می دهند. در واقع روش آن ها در کشف جرم یا اثبات جرایم از لحاظ انصاف و منطق حقوقی چندان صحیح به نظر نمی رسد. دفاع دام گستری که عاملی به نفع متهم می باشد، در هر دو بعد وارد عمل شده و استفاده از این روش ها را مجاز نمی شمارد. در نظام های کیفری مختلف رویکردی واحد و تثبیت شده نسبت به این دفاع وجود ندارد. در حقوق انگلستان دفاعی با این مضمون پذیرفته شده است که البته ازموجبات تخفیف مجازات است. حقوقدانان ایرانی نیز این موضوع را به تبع حقوق فرانسه به هنگام بحث از اجبار مطرح کرده اند، اما دیدگاه واحدی درباره آن ندارند.